Skoki narciarskie – sportem dla Polaków wyjątkowym.
Skoki narciarskie sezon 2015/2016. Zakopane, 24.01.2016. Kamil Stoch podczas serii próbnej przed indywidualnym konkursem Pucharu Świata w skokach narciarskich na Wielkiej Krokwi w Zakopanem, 24 bm. (jkm) PAP/Grzegorz Momot
Skoki narciarskie, „tylko” sport czy „aż” coś więcej?
Z pewnością dla niektórych więcej niż jedna z zimowych dyscyplin olimpijskich. Skoki narciarskie skradły serca milionom Polaków już kilkanaście lat temu, zarówno tym, którzy wiernie zasiadali przed telewizorami, śledząc zmagania skoczków, na każdej, z szerokiego wachlarzu wyboru skoczni, jak tym, którzy dzielnie podróżowali za reprezentacją Polski do krajów, tak odległych, jak Norwegia, Kazachstan, Stany Zjednoczone czy nawet Japonia. Należy zatem zastanowić się, co czyni skoki narciarskie tak wyjątkową dyscypliną, wyróżniającą się spośród innych. Jak wiadomo, Polaków cechuje niesamowite oddanie wobec ojczyzny, patriotyzm wiąże się oczywiście z burzliwą historią naszego kraju i to sprawia, iż dyscypliny w których Polacy zwyciężają, napełniają, a wręcz rozpierają serca Polaków dumą i stają się bardzo popularne. W sezonie 2016/2016 Polska po raz pierwszy w historii zdobyła pierwsze miejsce w konkursie Pucharu Narodów. A przygoda zaczęła się znacznie, każdy przecież pamięta o sukcesach młodego Adama Małysza, a później Kamila Stocha i innych utalentowanych polskich skoczków. To, co czyni skoki narciarskie wyjątkowym sportem jest fakt, iż stosunkowo nie będąc ‚sportem narodowym’, jak na przykład piłka nożna, potrafi burzyć bariery pomiędzy Polakami, ponieważ podczas zawodów łamie stereotyp kibicowania. Skoczków na całym świecie wspierają całe rodziny; kobiety, dzieci, a nie tylko mężczyźni. Sami sportowcy zawsze podkreślają, że widok dużej ilości fanów skoków narciarskich dodaje im przysłowiowych skrzydeł, a same skoki są dalekie, co więcej krajem, gdzie panuje ta wyjątkowa atmosfera jest właśnie Polska, czego przykładem jest odśpiewanie hymnu przez polską publiczność po tryumfie Kamila Stocha w Zakopanem;
Wzruszenie Stocha. Hymn Polski pod Wielką Krokwią!
Zawsze zastanawiałam się, jakie uczucia towarzyszą skoczkowi na belce startowej; strach, ekscytacja, radość, a wszystko podsycane dawką adrenaliny? Czy może zwyczajna chęć do latania, uprawiania swojej pasji i praktykowania lat wyrzeczeń oraz treningów, wszystko dla jednego skoku, który równie dobrze może zakończyć się upadkiem, trwałym kalectwem lub śmiercią? To pozostaje zagadką, choć zazwyczaj podczas transmisji telewizyjnej na twarzy sportowca maluje się obraz skupienia, a po wylądowaniu radość lub niezadowolenie z oddanego skoku. Ten schemat powtarza się bardzo często tylko z perspektywy widza, bo przecież niewielu stworzeniom dane jest latać i przeżywać związane z tym emocje, które zakotwiczone są głęboko w głowie sportowca.